Prowadzili więc Jezusa od Kaifasza na zamek; a było rano; ale sami nie weszli na zamek, aby się nie skalać, by móc spożyć wieczerzę paschalną.

Było pomiędzy godziną 6 a 9 rano. Pan Jezus zostaje wprowadzony do pretorium, oficjalnej rezydencji rzymskiego gubernatora. Noc, podczas której został Pan Jezus wydany, biegnie nieprzerwanie swoim torem. Wydarzenia z poprzedzającej nocy możemy przedstawić w następujący sposób:

• Wieczorem Pan Jezus spożywa Paschę i ustanawia Wieczerzę Pańską ze swoimi uczniami,
• Po wyjściu Judasza z górnej sali, Pan Jezus udaje się ze swoimi uczniami do ogrodu Getsemane,
• Pomiędzy godziną 21:00 a 24:00 Pan Jezus zostaje aresztowany,
• Między godziną 24:00 a 3:00 arcykapłan Annasz przesłuchuje oskarżonego,
• Następnie między godziną 3:00 a 6:00 nad ranem, odbywa się główne przesłuchanie przed Kajfaszem i Radą Najwyższą.

Nie ma chyba bardziej nieodpowiedniej pory na rozprawy sądowe niż noc. Ale przywódcy religijni w Izraelu czynią z tego sprawę niecierpiącą zwłoki. Noc jest dla nich najlepszą okazją, by bez tłumu potępić znienawidzonego Jezusa z Nazaretu.

Ponieważ naród żydowski nie może wykonywać kary śmierci, arcykapłani i słudzy przekazują Pana Jezusa rzymskiemu namiestnikowi. Cóż za straszna hipokryzja! Przywódcy religijni nie wchodzą do pretorium, aby nie zanieczyścić się rytualnie przez zetknięcie się z pogańskim miejscem. Obchody Paschy są dla nich niezwykle ważne – lub są jedynie religijną powinnością, ale nie mają żadnych wyrzutów sumienia, aby popierać morderstwo i szukać fałszywych świadków. Oto, do czego zdolna jest religijność przy braku żywej wiary.